Józef Klemens Piłsudzki

W 1914 roku Józef Piłsudski oświadczył: „Tylko miecz ma teraz jakąkolwiek wagę na szali losu narodu”. Kiedy dorastałem, mój ojciec uwielbiał opowiadać historie o swoich bohaterach. Oto, co mi powiedział, kiedy byłem na uniwersytecie we Francji: „Po tym, jak Tadeusz Kościuszko zebrał polską armię i próbował, ale nie udało mu się oddać Polsce suwerenności, minęło kolejne 123 lata, zanim Piłsudski, zainspirowany odwagą, chwycił miecz Kościuszki i dał Polsce raz jeszcze Wolność i Niepodległość ”.

Józef Piłsudski urodził się w Zułowie na Litwie 5 grudnia 1867 r., ale jego rodzina zawsze uważała się za Polaków. Już w 1910 roku Piłsudski był mocno zaangażowany w odbudowę polskiego wojska wraz ze swoimi współpracownikami, m.in. Władysławem Sikorskim, przyszłym dowódcą polskiej armii na uchodźstwie w czasie II wojny światowej. Założyli dwie legalne organizacje paramilitarne w austriackiej strefie Polski, jedną we Lwowie (obecnie Lwów, Ukraina) i jedną w Krakowie, w celu prowadzenia szkoleń wojskowych. Był bliskim przyjacielem Mariana Wieleżyńskiego, który poprosił go, aby został ojcem chrzestnym jego dwóch młodszych synów, Leszka i Zbyszka. Ich przyjaźń trwała do śmierci Piłsudskiego 12 maja 1935 roku.

W marcu 1920 roku, po bohaterskiej roli w bitwie warszawskiej w walce o drugą niepodległość Polski, Piłsudski został marszałkiem Polski. Przekształcił polski rząd z parlamentarnego w prezydencki, z silniejszą władzą w rękach Prezydenta. Jednak był przeciwny totalitaryzmowi. W kwietniu 1935 r., Pomagając Polsce w przyjęciu nowej konstytucji z mocnymi uprawnieniami przysługującymi władzy wykonawczej, odmówił objęcia funkcji prezydenta.

BITWA WARSZAWSKA: Od 1795 do 1918 roku Polska była podzielona między Austrię, Prusy i Rosję. Po ponownym wyłonieniu się niepodległego państwa, w wyniku I wojny światowej, odbudowana Polska natychmiast stanęła w obliczu egzystencjalnego zagrożenia ze strony Moskwy. Bolszewicy pod przywództwem Lenina na razie konsolidowali władzę w swoim państwie. Jednak ich apetyty terytorialne były dobrze znane Polakom i ich nowemu Naczelnikowi Państwa Józefowi Piłsudskiemu. Fatalna wojna polsko-radziecka wybuchła w lutym 1919 r. Sowieci dali jasno do zrozumienia, że ​​Polacy stoją na drodze do realizacji większego celu Rosji, jakim jest eksport komunizmu do reszty Europy Zachodniej. Niemcy, ogarnięte powojennym chaosem gospodarczym i politycznym, wydawały się dojrzałe do rewolucji marksistowskiej, gdyby tylko wojska radzieckie mogły wkroczyć i pomóc, ale Polska musiałaby zostać najpierw usunięta. Nazywany „Czerwonym Napoleonem” radziecki dowódca Michaił Tuchaczewski rozkazał: „Na Zachód! Nad zwłokami Polski znajduje się droga do światowego pożaru. Marsz na Wilno, Mińsk, Warszawę i dalej do Berlina! ” Mikołaj Bucharin, teoretyk bolszewicki i powiernik Lenina, oświadczył publicznie, że kampania doprowadzi siły komunistyczne „prosto do Londynu i Paryża”. Latem 1920 roku sowieckie zwycięstwa wydawały się nie do powstrzymania, gdy Armia Czerwona z Moskwy nacierała na zatrwarzającą odległość od Warszawy, stolicy Polski. Bitwa trwała od 12 do 25 sierpnia. Zagraniczni obserwatorzy, w tym de Gaulle, spodziewali się rychłego upadku Polski. Jednakże taktyczna błyskotliwość Piłsudskiego i jego sztabu, wraz z legendarną odwagą polskich żołnierzy, połączyła się, by wyprodukować coś, co do dziś Polacy nazywają „Cudem nad Wisłą”. Lenin ubolewał nad ogromną porażką swoich sił. W połowie października podpisano traktat pokojowy z Polską. Wbrew wszystkiemu Polska zatrzymała rewolucyjny ekspansjonizm Rosji Sowieckiej. Nie powstała bolszewicka Europa Zachodnia. Sześćdziesiąt lat później polska Solidarność odegrała podobnie kluczową rolę w doprowadzeniu Imperium Radzieckiego do zasłużonego końca.

Oto reszta opowieści naszego ojca o Tadeuszu Kościuszce.  Kościuszko był żądny przygód i odważny oraz miał wielkie serce. W 1776 r. Wyemigrował do Ameryki i walczył jako pułkownik w armii kontynentalnej u boku Jerzego Waszyngtona. Nosił w sobie ideały Deklaracji Niepodległości: wszyscy ludzie są stworzeni równi. Po powrocie do Europy odegrał ważną rolę w rewolucji francuskiej i został bohaterem we Francji. Był jednak Polakiem do szpiku kości i kochał Polskę bardziej niż jakikolwiek inny kraj. Wiosną 1794 r. Zebrał armię złożoną głównie z chłopów do walki o zjednoczoną Polskę wolną od obcych rządów i chciwości zamożnych magnatów. Niestety wojska Kościuszki zostały pokonane, a w 1795 r. Polska została ponownie podzielona między Austrię, Rosję i Prusy. Jej nazwa została wymazana z niektórych map w Europie. Odważni Polacy kilkakrotnie próbowali wyzwolić Polskę w ciągu XIX wieku, ale przeszkody ku temu były nie do pokonania. Wreszcie 28 lipca 1914 roku Austria najechała Serbię. Znowu wszystko wydawało się możliwe.

O Christine Wielezynska